نازنین محیا جونم

امشب دوباره غرق در تمنای دیدنت سرمه ی انتظار به چشمانم میکشم امشب دوباره تو را گم کرده ام میان آشفته بازار افکار مبهمم توی کوچه های بی عبور پاییزی نگاه مهربانت را .. شانه های بی انتهایت را  منتظر نشسته ام آخر قصه ی ما را همان اول لو دادند همان جایی که گفتند: یکی بود و یکی نبود . . .     ...

سلام من تازه ادرس این سایت و پیدا کردم.از اینکه میتونم برات بنویسم خوشحالم. نوشتن حس خوبی داره امیدوارم تویی که میخونی هم این حس و پیدا کنی..